Rudi Van Gorp van de kinderbuggy's
Als ik terugdenk aan het gesprekje dat ik met Rudi had, word ik meteen weer blij. Ook al kende ik hem nog niet, het voelde meteen vertrouwd en hartelijk. Het was dan ook een perfecte kermisdag: de zon scheen, bezoekers waren blij, het was lekker knus en warm in de cabine van de buggy's en ik voelde me heel welkom. Ik vind het best wel speciaal om in zo'n kassacabine van een attractie te zitten. Het is alsof je het kermisgebeuren vanuit een bubbel waarneemt: je ziet de lachende bezoekers, maar hoort veel minder de typische kermisgeluiden en muziek.
Toch is muziek iets waar Rudi veel zorg aan besteedt. Ik zie dat hij een speciale muzieklijst op Spotify heeft samengesteld. 'De muziek die ik draai, is heel divers en dient in de eerste plaats om de mensen te entertainen. In mijn lijst zit wat Vlaamse muziek, kinderliedjes, maar ook accordeonmuziek. Het gebeurt soms dat de bomma's en de bompa's beginnen dansen terwijl hun kleinkind in mijn autootjes zit.', lacht Rudi.
Het waren de grootouders van Rudi die lang geleden met de kermis zijn gestart en met de jaren is er meer en meer familie van Rudi bijgekomen. Zijn petekind Leslie baat een suikerspinkraampje uit, zijn zoon Anthony nog een aantal maanden de rappe rups. En daarnaast heeft hij nog enkele neven en nichten op Turnhout Kermis staan. 'We zijn een toffe bende en hangen goed aan elkaar, hoewel dat wel minder is dan vroeger. Toen stonden we nog met onze woonwagens op de kermis zelf en deden we al eens een barbecue of zo. Dat gebeurt nu bijna niet meer. De mensen zijn meer op zichzelf nu.' mijmert Rudi. Diezelfde tendens ziet hij ook bij de inwoners van de steden en dorpen waar hij komt met zijn foorkraam. 'Terwijl vroeger mensen gretig waren om de kermismensen te voorzien van stroom en water, vragen ze nu eerder wanneer we weer vertrekken.' voegt Rudi er aan toe. Volgens hem ligt dat aan het feit dat mensen minder en minder kunnen verdragen van elkaar. En dat er ook veel meer amusement is dan vroeger. 'Nu is er zoveel voorhanden dat de kermis amper nog iets is om naar uit te kijken. Vroeger was de kermis echt hét feest van het jaar, nu ligt dat anders.' zegt hij. Een aantal dagen geleden maakt Anthony, de zoon van Rudi, bekend te zullen stoppen met de kermis. Ik vroeg hem nadien hoe dat voor hem was: een zoon die vaarwel zegt aan de familietraditie. 'Ik respecteer zijn keuze. Voor mij gaat het erom dat mijn kinderen gelukkig zijn, wat ze ook doen. En of dat nu kermis is of iets anders: ze moeten hun eigen weg gaan. Al moet ik wel toegeven dat ik blij ben dat de rappe rups toch nog in de familie blijft.' lacht Rudi. Met lichte tegenzin verlaat ik nadien de gezellige cabine van Rudi. Gelukkig was er nog Luc Steeno's 'Onder de zon'.