Pierre Tantillo van de Shaker

Telkens ik na een dag weer op de kermis kom, voel ik een drempel. Om de kermismensen aan te spreken, hen te storen, hen te vragen of ze tijd hebben voor een gesprekje. Maar eigenlijk hoeft dat niet, want tot nu toe word ik overal even vriendelijk onthaald. Zo ook bij Pierre, een jongeman van 28 jaar die sinds drie jaar zijn eigen grote attractie uitbaat: The Shaker. Wat me meteen opvalt aan Pierre, is zijn fierheid. Hij is niet alleen fier op zijn kermisattractie die mooi staat te blinken, maar ook op de grote foorfamilie waarvan hij deel uitmaakt. De 'kermistraditie', zoals hij het zelf noemt. 'Je bent een kermismens of je bent het niet.', zegt hij. Zijn vader was het oorspronkelijk niet, hij is op de kermis terechtgekomen via het huwelijk met zijn moeder. 'Dat was niet altijd gemakkelijk voor hem. Hij moest zich aanpassen en het heeft wel 15 jaar geduurd vooraleer hij het echt gewend was.', vertelt Pierre. 'Je moet weten: wij kennen geen zondag, hé. Er is geen tijd om eens een uitstapje met het gezin te maken en dat was niet altijd gemakkelijk voor mijn vader. Nu doet hij het kalmer aan en heeft hij tijd om dingen te doen . Ook met onze dochter, zijn kleindochter dus.' voegt Pierre er nog aan toe. Pierre is een kind van de kermis. Altijd al geweest. En ook altijd blij mee geweest. Vooral om de vele vrienden die altijd in de buurt waren, op de kermis, maar ook op het internaat waar al zijn maten school liepen. Die maten waren altijd belangrijk voor Pierre. Hoe groter de kermis was, hoe liever hij het had, want dan waren er meer kameraden in de buurt. Sinds drie jaar vliegt hij dus op eigen vleugels. Nam hij de Shaker van zijn ouders over en is het 'voor echt'. Dat was het vroeger ook al, maar toch: het gevoel is anders. 'Ik heb nog steeds 24 uur per dag plezier, maar nu is het mijn werk. Dat is toch een ander gevoel. Maar toch is het nog altijd super.' glundert Pierre.